Voorstelling
Naar het televisiespel 'Lieve Arthur'. Tekst van Judith Herzberg - vertaling Gré van der Veen.
Op 22 februari 2008 ging in het cultuurcentrum Van Beresteyn te Veendam Laive Siebrand in première. Op 28 maart 2009 werd de 32e en laatste voorstelling gespeeld in Garrelsweer.
Laive Siebrand is een bewerking naar het Gronings door WAARKs ‘huisvertaalster'Gré van der Veen van het oorspronkelijke televisiestuk Lieve Arthur van Judith Herzberg.
Regisseur Harm-Ydo Hilberdink maakte met de actrices op de vloer de vertaling van het televisiestuk naar theater.
De actrices Janneke Geertsema (Ada) en Jopie Dijkstra (Trude) spelen bij WAARK vanaf de allereerste productie Waark van Simon van Wattum (1973) en Foske Hopma Zijlema (Lize) speelt al bij WAARK vanaf de tweede productie De Krietkring (1976, Kaukasische Krijtkring van Bertold Brecht).
Het stuk verhaalt over drie oudere zussen die na het overlijden van de echtgenoot van één van hen - Siebrand - weer bij elkaar komen in het ouderlijk huis. Al spoedig blijkt er nog veel jaloezie en oud zeer onder de zussen te leven.
De teksten van Judith Herzberg behouden ook in het mooie Gronings hun scherpte en - soms schrijnende - humor. De dialogen en de scèneovergangen worden ondersteund door speciaal voor deze voorstelling gecomponeerde muziek van Bas Mulder, live gespeeld door drie jonge muzikantes op viool, cello en piano; de drie jonge vrouwen laten het beeld zien - als een schimmige herinnering, een sepiafoto- van de drie oudere zussen, zoals zij vroeger samen waren, toen alles nog wel koek en ei was, zonder Siebrand in hun leven.
Het geheel speelt zich af op de zolder van het ouderlijk huis, jaren later, als de jongste zus Ada er weer rondscharrelt en door de spulletjes die ze vindt, terugdenkt aan vroeger. Zo wordt de toeschouwer meegenomen van vrolijke speelsheid naar wrangheid, van liefdevolle momenten naar knallende ruzie, van jong naar oud, van Afrika naar Groningen, van vroeger naar nu.
Al met al maakt dit Laive Siebrand tot een sfeervolle, zinderende, maar zeker ook humoristische voorstelling.
Ada is kapot als ze hoort van het overlijden van Trude's echtgenoot Siebrand: "Die arme Trude, wat een groot verdriet!" Maar als haar oudste zus Lize voorstelt dat Trude dan bij hen in het ouderlijk huis komt wonen, wil ze daar niets van weten: "Nooit!"
Jaren later snuffelt Ada op zolder rond, op zoek naar het kostbare schilderij dat ze destijds voor Trude heeft verstopt. Stukje bij beetje komen de herinneringen aan vroeger terug. Toen ze nog jong waren en samen muziek maakten. Hoe Siebrand in het leven van de drie zusjes kwam en hoe dat alles veranderde.
Regie: Harm-Ydo Hilberdink Tekst: Judith Herzberg Bewerking: Gré van der Veen Spel: Lize - Foske Hopma Zijlema, Trude - Jopie Dijkstra, Ada - Janneke Geertsema Muziek: Piano -Inge Bakker, Cello - Sophie Ehling, Viool - Helene Ehling Decor: Fokko Jelsma Kostuums: Alette Vleems Compositie muziek: Bas Mulder Grime: Marjan van den Hof Techniek: Toon de Vries / Pjotr Dijkstra (e.a.) Productie: Philippien Bos Grafische vormgeving / foto's: Ellen Oosterhof Initiatief: Theatergroep WAARK
TRUDE Nee, t verschil wordt minder. In t leste was we gelieke old. Wie hebben de spaigel dij boven t bèrre hong mor in d'eetkoamer ophongen.
LIZE Was t zien haart?
TRUDE n Vogel! Ik wait nait hou dij op zien Grunnegs hait. Hai vloog der mit ons aigen vlaigmesientje liek tegenaan. Gelokkeg was e allenneg. n Griffon Vulture. Dij he-je hier, leuf k, nait. n Botsing in de locht.
Hai het dìnkelk nait aals te laank piene had.
ADA En dij vogel?
TRUDE God, joa, noust t zegst. Nooit aan docht. Dij zel ook wel valen wezen, aans zollen ze ja nait waiten wat veur vogel of t was. He-je n woordenbouk? Och, wat kin mie dij vogel nou ook verschelen. Glad schier om hier te wezen.
Deze voorstelling is mogelijk gemaakt door financiële bijdrages van: Koop Holding Europe b.v., Stichting Emmaplein Foundation, Je Maintiendrai Fonds, Stichting Groenman, Nederlandse Aardolie Maatschappij B.V.
